Ζωγραφίζοντας... (2)

 Εδώ είμαστε πάλι, αγαπημένες φίλες και φίλοι.

Με ζωγραφική αυτή τη φορά, μέσα στην κάψα του καλοκαιριού. Ενός καλοκαιριού με προβλήματα και θλιβερά συμβάντα σχετικά με τη φύση μας. Οι προσωπικές μας ενασχολήσεις είναι μία από τις απαντήσεις μας να δώσουμε αύρα δημιουργίας και ανάσας στην καθημερινότητά μας.

Σας δίνω δύο  πίνακες ζωγραφικής μου, με εντελώς διαφορετικό θέμα μεταξύ τους, προϊόν της έμπνευσης και της δουλειάς μου αυτές τις μέρες:

Ένα θέμα καθαρά αφηρημένης ζωγραφικής. Ένα μάτι, που είναι συνάμα και ρολόι αναφοράς στο χρόνο. Ένα μάτι ανάμεσα σε γη και ουρανό, στο γαλάζιο και στο γήινο.

Δίνω την προσέγγιση, που έδωσε η αγαπητή μου φίλη Beatrice, από τη Γαλλία για αυτό το θέμα με ένα μικρό της ποίημα:

"Στο βάθος του Ωκεανού, αντανακλάται ένα βλέμμα,

και το ρολόι στέκει εκεί χωρίς να ταράζεται από τίποτα,

μήτε απ' το χρόνο, μήτε απ' το χώρο.

Βλέπω ακόμα ένα ψάρι καλοπροαίρετο, που μάς δείχνει

με ένα από τα δύο του μάτια προσεκτικά,

ενώ το άλλο είναι κρυμμένο στα βάθη και μάς μιλάει μυστικά"

Ο δεύτερος πίνακας είναι ένα κλασικό θέμα από τη λαϊκή αρχιτεκτονική των νησιών της πατρίδας μας. Σε χρώματα της γης, του ουρανού και της θάλασσας. Η πρόσοψη ενός όμορφου σπιτιού, από εκείνα, που μας γεμίζουν ομορφιά, χάρη μέσα στην απλότητά τους.

Ευχαριστώ, που είστε εδώ!

Ευχαριστώ για το θετικό σας βλέμμα και σκέψη!

Καλή συνέχεια καλοκαιριού!